نخ‌های بخیه یکی از ضروری‌ترین ابزار پزشکی می‌باشند که در اتاق‌های عمل برای ترمیم بافت‌های آسیب دیده، استفاده می‌شوند. نخ بخیه جذبی ویکریل سوپا قابل جذب می‌باشد. جذب نخ و پوشش آن توسط هیدرولیز است. این نخ در مدت 14 روز حدود 65% توانایی کشش خود را حفظ میکند و در بیست و یک روز حدود 40% باقی مانده و در زمان حدود 56 تا 70 روز بعد از مصرف توده نخ از بین میرود. با اینکه این نخ چندرشته‌ای است ولی با پوشش خود صاف تر شده، عبور از آن آسان می‌گردد. این نوع نخ نسبت به کاتکوت ساده و کرومیک که در موارد بخیه زدن جدار های پرچرب لیز میخورند، به آسانی در دست جراح جمع و جور میگردد. این نخ را در مواردی که برای بستن پوست و یا ملتحمه چشم استفاده می‌شود، به علت ایجاد تحریک موضعی، لازم است قبل از هفت روز خارج گردد. برای بستن جدار شکم (فاسیا) استفاده نمی‌شود و مصرف آن در بافت‌های قلبی – عروقی و اعصاب تایید نشده است ولی موارد استفاده آن در لیگاتور و بخیه در نقاطی که نخ قابل جذب مناسب باشد، مورد تایید می‌باشد. سرعت جذب این نخ بخیه حداقل ۴۰روز و برای فرم پوشش دار آن در۹۰_۶۰ روز کامل می‌شود. هرگز فراموش نکنید، از این نخ در مواردی که بافت‌ها تحت کشش هستند و بهم نمی‌رسند، نمی‌توان استفاده کرد و نباید استفاده کنید.

نخ سوپابن یا نخ باندک، از پلیمر پلی گلیکولیک ساخته شده است و قابلیت جذب مصنوعی دارد. نخ بخیه سوپابن که در تصویر مشاهده می‌کنید در اندازه‌ی 75 سانتی و با قطر 2/0 و دارای سوزن 26 میلی متر با شکل دایره‌ای موجود می‌باشد. سوزن به شکل 1/2 دایره است که در نتیجه برای بخیه بافت‌هایی به کار می‌رود که در نقاط عمیق قرار داشته و جای گردش دست جراح و سوزنگیر کم باشد.